OSTEOPATHIE
Osteopathie voor dieren is een vertaling van de osteopatische principes uit de humane osteopathie naar technieken die geschikt zijn voor gebruik bij paard en hond (en andere gewervelde dieren). De grondgedachte van de osteopathie is dat alles wat in het lichaam kan bewegen ook moet bewegen. Als ergens bewegingsbeperkingen bestaan heeft dat gevolgen voor andere delen van het lichaam omdat het lichaam als één samenwerkend geheel functioneert. Het werk van de osteopaat is dan ook het opsporen en behandelen van bewegingsbeperkingen (blokkades). Het gaat hierbij niet alleen om de beweeglijkheid van de wervelkolom en gewrichten maar ook van spieren en bindweefsel.
De wervelkolom speelt hierin een grote rol omdat alle weefsels in het lichaam aangestuurd worden door het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg) welke zich binnen de schedel en wervelkolom bevindt. Tussen de wervels treden zenuwen uit die zich verder vertakken om spieren, bloedvaten en organen aan te sturen. Ook gaat informatie vanuit de weefsels weer terug naar het ruggenmerg via deze zenuwen. De uittredeplaats van deze zogenaamde spinale zenuwen is dus een belangrijke plek. Als zich hier een probleem bevindt heeft dat gevolgen voor alle weefsels die vanuit het betreffende segment van het ruggenmerg aangestuurd worden omdat de informatieoverdracht tussen de weefsels en het centrale zenuwstelsel gestoord is.
Naast het behandelen van wervelblokkades is er in de osteopathie ook veel aandacht voor zachte myofasciale technieken om spanningen in de zachte weefsels te verminderen. De verschillende structuren in het lichaam zijn met elkaar verbonden door een ononderbroken netwerk van bindweefsel (fascia). Door deze fasciale verbindingen kan een probleem in het ene deel van het lichaam een klacht geven in een ander deel van het lichaam.
